گروه تبلیغاتی میشار|ساخت تندیس|لوح تقدیر|بج سینه|پلاک استیل - طریقه و تاریخچه ساخت تندیس اسکار
تندیس طلایی
نام رسمی: جایزه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی
ارتفاع: ۳۴/۲۹سانتیمتر
وزن: ۳/۸۵کیلوگرم
مواد سازنده: بدنه از آلیاژ برنز، روکش از طلای ۲۴ عیار
پایه: قرقره فیلم تعبیه شده در پایه مجسمه که نماد جایزه آکادمی به شمار میرود، از ۵ حفره تشکیل میشود که نشاندهنده گروههای مختلف سازنده فیلم است: بازیگران، کارگردانها، تهیهکنندگان، عوامل فنی و نویسندگان.
از سال ۱۹۲۹میلادی تاکنون، حدود۰۰۰ ۳ اسکار به برندگان مختلف اعطا شده است
تکامل تندیس جایزه
۱۹۲۸
تندیس اولیه اسکار بهوسیله «جورج استنلی»، مجسمهساز و هنرمند لسآنجلسی تراشیده شد. این تراش بر مبنای طرحی بود که مدیر هنری موسسه امجیام، «کدریک گیبونز» آن را کشیده بود. طرح او یک شوالیه را نشان میداد که روی یک قرقره فیلم ایستاده و یک شمشیر صلیبی را در دست گرفته بود.
۱۹۲۹
از نخستین اسکار تاریخ در ۱۶ مه ۱۹۲۹م رونمایی شد. این تندیس به «امیل جنینگز» برای برگزیده شدن بهعنوان بهترین بازیگر اعطا شد. آن تندیس از برنز ساخته شده و روکشی از طلا داشت.
دهه۱۹۳۰
برنز بهدلیل رواج «فلز بریتانیا» کنار گذاشته شد. فلز بریتانیا، آلیاژی بود که با پیوتر (آلیاژ قلع و سرب حاوی مقادیر اندک آنتیموان و مس) شباهت داشت و روی آن را به ترتیب روکشی از مس، نیکل، نقره و درنهایت طلای ۲۴ عیار میکشیدند.
جنگ جهانی دوم
در دوران جنگجهانی دوم و با کمیاب شدن فلزات، تندیسهای اسکار برای ۳ سال پیاپی از گچ ساخته میشد و روی آنها رنگآمیزی میکردند. با پایان یافتن جنگجهانی، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی از برندگان این جایزه دعوت کرد که تندیسهای گچی خود را تحویل داده و نمونههای مشابه فلزی (با روکش طلا) دریافت کنند.
۱۹۸۳
«آر. اس. اونزاند کامپانی» توانست قرارداد ساخت تندیسهای اسکار را امضا کرده و این مسئولیت را برعهده بگیرد. مقر این شرکت در شیکاگو است و تخصص اصلی آن تولید جوایز و مدالهای مختلف است.
۲۰۱۶
آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اعلام کرد شرکت نیویورکی «پالیچ تالیکس» کمک خواهد کرد تا تندیسهای اعطایی به برندگان، بیش از پیش به نمونه اولیه و اصلی آن شباهت یابد.
تندیس جدید اسکار
با دسترسی به تندیس اسکار اعطا شده در سال ۱۹۲۹م، صنعتگران پالیچ تالیکس با دقت نظر و موشکافی، توانستند کوچکترین و ظریفترین ویژگیهای تندیس اصلی و انحناهای آن را تشخیص دهند؛ تندیسی که بهوسیله جورج استنلی و براساس طرح کدریک گیبونز ساخته شده بود.
چاپ سهبعدی/ موم
تندیس جدید اسکار از طریق اسکن دیجیتال نمونه ساخته شده سال ۱۹۲۹میلادی و چاپ و ریختهگری سهبعدی آن پدید آمد. از آن به بعد، امکان ساخت تندیسهای بیشتر هم فراهم شد. در هر صورت جنس تندیس چاپ شده در این مرحله از موم است.
سرامیک
نمونه جدید ساخته شده از موم تندیس اسکار در دوغابی از سرامیک غوطهور میشود تا ۱۰ لایه از این جنس محکم روی آن قرار بگیرد. زمانی که پوسته آن ساخته شد، در کورهای با دمای ۱۶۰۰ درجه فارنهایت (۸۷۱ درجه سانتیگراد) حرارت داده میشود.
برنز
برنز گداخته شده در دمای ۱۸۶۰ درجه فارنهایت (۱۰۱۶ درجه سانتیگراد) در پوسته سرامیکی ریخته میشود.
فلز تزریق شده در پوسته، یک شب سرد میشود و صبح روز بعد با شکستن سرامیک، بیرون آورده میشود.
طلا
روکش براق و آینه مانند روی تندیس را میپوشاند. روکش کردن از راه برقکافت و استفاده از فناوری اِپنر انجام میشود و لایهای دائمی از طلای ۲۴ عیار، ایجاد میشود.
استاندارد صنعت برای ضخامت روکش برقکافتی، تنها ۱۵ میلیونیوم اینچ است.
پایه برنزی
پایه برنزی تندیس، یک جلای ملایم مشکیرنگ دریافت میکند تا سطحی صاف و صیقلی پیدا کند. این عملیات با دست انجام میشود.
زمان مورد نیاز برای ساخت ۵۰ تندیس اسکار به شیوه جدید آن، حدود ۳ ماه است.
نام رسمی: جایزه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی
ارتفاع: ۳۴/۲۹سانتیمتر
وزن: ۳/۸۵کیلوگرم
مواد سازنده: بدنه از آلیاژ برنز، روکش از طلای ۲۴ عیار
پایه: قرقره فیلم تعبیه شده در پایه مجسمه که نماد جایزه آکادمی به شمار میرود، از ۵ حفره تشکیل میشود که نشاندهنده گروههای مختلف سازنده فیلم است: بازیگران، کارگردانها، تهیهکنندگان، عوامل فنی و نویسندگان.
از سال ۱۹۲۹میلادی تاکنون، حدود۰۰۰ ۳ اسکار به برندگان مختلف اعطا شده است
تکامل تندیس جایزه
۱۹۲۸
تندیس اولیه اسکار بهوسیله «جورج استنلی»، مجسمهساز و هنرمند لسآنجلسی تراشیده شد. این تراش بر مبنای طرحی بود که مدیر هنری موسسه امجیام، «کدریک گیبونز» آن را کشیده بود. طرح او یک شوالیه را نشان میداد که روی یک قرقره فیلم ایستاده و یک شمشیر صلیبی را در دست گرفته بود.
۱۹۲۹
از نخستین اسکار تاریخ در ۱۶ مه ۱۹۲۹م رونمایی شد. این تندیس به «امیل جنینگز» برای برگزیده شدن بهعنوان بهترین بازیگر اعطا شد. آن تندیس از برنز ساخته شده و روکشی از طلا داشت.
دهه۱۹۳۰
برنز بهدلیل رواج «فلز بریتانیا» کنار گذاشته شد. فلز بریتانیا، آلیاژی بود که با پیوتر (آلیاژ قلع و سرب حاوی مقادیر اندک آنتیموان و مس) شباهت داشت و روی آن را به ترتیب روکشی از مس، نیکل، نقره و درنهایت طلای ۲۴ عیار میکشیدند.
جنگ جهانی دوم
در دوران جنگجهانی دوم و با کمیاب شدن فلزات، تندیسهای اسکار برای ۳ سال پیاپی از گچ ساخته میشد و روی آنها رنگآمیزی میکردند. با پایان یافتن جنگجهانی، آکادمی علوم و هنرهای سینمایی از برندگان این جایزه دعوت کرد که تندیسهای گچی خود را تحویل داده و نمونههای مشابه فلزی (با روکش طلا) دریافت کنند.
۱۹۸۳
«آر. اس. اونزاند کامپانی» توانست قرارداد ساخت تندیسهای اسکار را امضا کرده و این مسئولیت را برعهده بگیرد. مقر این شرکت در شیکاگو است و تخصص اصلی آن تولید جوایز و مدالهای مختلف است.
۲۰۱۶
آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اعلام کرد شرکت نیویورکی «پالیچ تالیکس» کمک خواهد کرد تا تندیسهای اعطایی به برندگان، بیش از پیش به نمونه اولیه و اصلی آن شباهت یابد.
تندیس جدید اسکار
با دسترسی به تندیس اسکار اعطا شده در سال ۱۹۲۹م، صنعتگران پالیچ تالیکس با دقت نظر و موشکافی، توانستند کوچکترین و ظریفترین ویژگیهای تندیس اصلی و انحناهای آن را تشخیص دهند؛ تندیسی که بهوسیله جورج استنلی و براساس طرح کدریک گیبونز ساخته شده بود.
چاپ سهبعدی/ موم
تندیس جدید اسکار از طریق اسکن دیجیتال نمونه ساخته شده سال ۱۹۲۹میلادی و چاپ و ریختهگری سهبعدی آن پدید آمد. از آن به بعد، امکان ساخت تندیسهای بیشتر هم فراهم شد. در هر صورت جنس تندیس چاپ شده در این مرحله از موم است.
سرامیک
نمونه جدید ساخته شده از موم تندیس اسکار در دوغابی از سرامیک غوطهور میشود تا ۱۰ لایه از این جنس محکم روی آن قرار بگیرد. زمانی که پوسته آن ساخته شد، در کورهای با دمای ۱۶۰۰ درجه فارنهایت (۸۷۱ درجه سانتیگراد) حرارت داده میشود.
برنز
برنز گداخته شده در دمای ۱۸۶۰ درجه فارنهایت (۱۰۱۶ درجه سانتیگراد) در پوسته سرامیکی ریخته میشود.
فلز تزریق شده در پوسته، یک شب سرد میشود و صبح روز بعد با شکستن سرامیک، بیرون آورده میشود.
طلا
روکش براق و آینه مانند روی تندیس را میپوشاند. روکش کردن از راه برقکافت و استفاده از فناوری اِپنر انجام میشود و لایهای دائمی از طلای ۲۴ عیار، ایجاد میشود.
استاندارد صنعت برای ضخامت روکش برقکافتی، تنها ۱۵ میلیونیوم اینچ است.
پایه برنزی
پایه برنزی تندیس، یک جلای ملایم مشکیرنگ دریافت میکند تا سطحی صاف و صیقلی پیدا کند. این عملیات با دست انجام میشود.
زمان مورد نیاز برای ساخت ۵۰ تندیس اسکار به شیوه جدید آن، حدود ۳ ماه است.
برچسبها